تغییر در تجربه ی حس بینایی یادگیری فضایی موش های صحرایی در ماز آبی موریس را مختل می کند

مقدمه: شکل گیری و عملکرد صحیح سیستم عصبی پستانداران بر مبنای فعالیت ذاتی نورون ها پایه گذاری می شود. طی دوره ی بحرانی رشد، تکامل وابسته به تجربه ی حسی نیز تأثیر عمیقی بر این فرآیندها می گذارد. هدف از این مطالعه، بررسی اثر تغییر در تجربه ی حس بینایی در دوران بحرانی تکامل مغز بر فرآیندهای یادگیری و حافظه ی فضایی موش های صحرایی با استفاده از ماز آبی موریس بود. روش ها: این مطالعه ی تجربی بر روی 30 رأس موش صحرایی نر 45 روزه ی ن‍ژاد ویستار، که به طور تصادفی در 3 گروه مساوی توزیع شده بودند، انجام شد؛ حیوانات گروه شاهد (control یا co) از بدو تولد تا پایان آزمایشات در شرایط تاریکی روشنایی 12-12 ساعته قرار داشتند؛ گروه dr (dark reared) در تاریکی کامل و گروه lr (light reared) در روشنایی کامل رشد یافتند. با استفاده از ماز آبی برای بررسی روند یادگیری، حیوانات به مدت 5 شب و هر شب 4 جلسه برای یافتن سکوی پنهان در ماز تلاش کردند. حافظه ی فضایی حیوانات با برداشتن سکوی پنهان، طی یک جلسه و در همان شب پنجم آزموده شد. مدت زمان سپری شده در ماز و مسافت پیموده شده محاسبه شد و داده ها با آزمون آنالیز واریانس با اندازه گیری مکرر سنجیده شدند. یافته ها: در مرحله ی یادگیری موش های گروه شاهد نسبت به دو گروه دیگر، مدت زمان و مسافت کمتری را برای یافتن سکوی پنهان در ماز آبی موریس گذراندند (0001/0 > p). در مرحله ی سنجش حافظه، نتایج حاصل اختلاف معنی داری نداشت. نتیجه گیری: تغییر در تجربه ی حس بینایی منجر به ایجاد اختلال در روند یادگیری فضایی موش های صحرایی می شود؛ در حالی که تشکیل حافظه ی فضایی آن ها از این تغییرات تأثیر نمی پذیرد.